Aziz Nesin/Arkadaşım Bağdem Ağacı...Bağışla...Acının Duvarı Aşılınca...Boşuna..

Arkadaşım Bağdem Ağacı...


Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış..
Acarsın çiceklerini ..
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü...
Bir güler yüz bir tatli söz..
Açarım yüreğimi hemen
Yemişe durmadan çarpar seni karayel
Beni karasevda
Hemde bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Koş desinler bize şaşkın
Sonu gelmesede hiç bir aşkın
Açalım yinede çiçeklerimizi
Senden yanayım arkadaşım
Havanı bulunca aç çiçeklerini
Nasıl açıyorsam yüreğimi
Belki bu kez kış olmaz
Bakarsın sevdan düş olmaz
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
Vur kendini sende bu güzel havaya

Aziz Nesin

Bağışla...

Ya zamanından çok erken gelirim
Dünyaya geldiğim gibi
Ya zamanından çok geç
Seni bu yaşta sevdiğim gibi

Mutluluğa hep geç kalırım
Hep erken giderim mutsuzluğa
Ya herşey bitmiştir çoktan
Ya hiçbir şey başlamamış

Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın
Ölüme erken seviye geç
Yine gecikmişim bağışla sevgilim
Seviye on kala ölüme beş

Aziz Nesin

Acının Duvarı Aşılınca...

Kendisi çatlamadan
Toprağı çatlatamaz tohum
Asmışım sinirini mutsuzluğun
Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum
Acısını artık duyamıyorum
Ki kendim öyle bir acı olmuşum
Nasıl görmezse göz kendini
Kendimi arıyor bulamıyorum.

Aziz Nesin

Boşuna...

Sen yoksun.........
Boşuna yağıyor yağmur...
Birlikte ıslanmayacağız ki.....
Boşuna bu nehir......
Çırpınıp pırpırlanması.....
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki...
Uzar uzar gider..
Boşuna yorulur yollar..
Birlikte yürüyemiyeceğizki..
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız..
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna..
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı Bölüşemiyeceğiz ki ...

Aziz Nesin

(a)

Orhan VELİ/Uzanıp yatıvermiş sereserpe

Yıkılırmıydım.....

Dün…

Ben Dün’üm... Senden sonsuza kadar uzaklaştım... Senden ayrılıyorum; ama her zaman seninle olacağım. Bir zamanlar adım YARIN'dı!..
Sonra sana eşlik etmeye başladım ve adıma BUGÜN dendi...
Artık DÜN'üm ve üzerimde senin hiç çıkmayacak izini taşıyorum. Ben kitabın sayfalarından biriyim. Benden önce ve benden sonra da pek çok sayfa var. Solgun görünüyorum, çünkü hiç umudum yok. Elimdeki tek şey anılarım... Zenginim çünkü bilgilerim var...

Bir çocuk doğurdum sana bıraktım, adı DENEYIM!..
Bana bakmaktan hiç hoşlanmıyorsun. Hiç güzel değilim çünkü... Sadece heybetli, sadık ve ciddiyim... Ben DÜN'üm; Bugün'den veya Sonsuza Dek'ten farkım yok; çünkü ben SEN'im, kendinden kaçamazsın.

Seni sevmiyoruz, senden nefret de etmiyoruz.Yargılıyoruz seni!.. Şefkat duymuyoruz; yalnız BÜGÜN yapabilir bunu!

Seni cesaretlendiremiyoruz da... Bu da sadece YARIN’ın elindedir. Geçmişin kapısında durmuş, geçen günleri karşılıyoruz.
Yarınların bugün olduğunu görüyoruz; sonra onlar da aramıza katılıyorlar...
Yavaş yavaş hayatını emiyoruz; tıpkı vampirler gibi!.. Sen yaşlandıkça biz
düşüncelerimizi yudumluyoruz... Giderek daha bize dönüyorsun; YARIN'dan
yavaş yavaş uzaklaşıyorsun...

Yarınlar belirsiz, bugünler anlamadan geçiyor. Bugün'ü boğmak, Yarın’ın
önünü kesmek için geleneklerin uzun, güçlü, gri kollarına sığınıyoruz! Biz dünyanın DÜN'leriyiz... Eğer bize karşı ayak diremeyi bilseydin, daha hızlı yükselebilirdin. Ama bizim sırtına binmemize izin verdiğinde, sana baskı yapıyor, seni boğuyoruz...

Ben DÜN'üm. Benim yüzüme bakmayı, beni kullanmayı, benden korkmamayı öğren! Ben senin dostun değilim...Sadece seni yargılar ve korkuturum...Senin dostun YARIN'dır!..

Öyle bir gel ki...

Ben,

Yağmuru dileyen kuru toprağım

Sen gözyaşına bulutları sığdır da gel

Öyle bir gel ki

Alev alev düşsende dudaklarıma

Kana kana içeyim seni

Öyle bir gel ki

Çocuğun anasını emdiği gibi

Toprağım nemli bulutları delicesine emsin


Ben,

Güneşini yitirmiş son kardelenim

Sen avuçlarına güneşi al da gel

Öyle gel ki

Tenimde asırlık buzlar erisin

Öyle gel ki

Dallarım hep gülüşlerinde filizlensin.....



Ben,

Baharını yitirmiş tomurcuğum

Sen gülüşlerine baharı giydir de gel

Öyle bir gel ki

Üşüyen dallarım mutluluklara saçılsın

Öyle gel ki

Adın hep baharlarla anılsın.....



Ben,

Gözyaşını yüreğine hapsetmiş çocuğum

Sen gökkuşagını gözlerine giydir de gel

Öyle gel ki

Suskun gökyüzüm gülüşlerinle şenlensin

Öyle gel ki

Kurumuş gülüm sevdanla renklensin.....

Ben,

Yıldızlarını kaybetmiş geceyim

Sen saçlarına ısıkları taçlandır da gel

Öyle gel ki

Karanlığım gülüşlerinle hep aydınlansın

Öyle gel ki

Acılarım hep sevdanda parçalansın.....

Ben,

Çile hamurunda yoğrulmuş yorgunum

Sen yüreğine ölümsüz sevdanı al da gel

Öyle gel ki

Her nefesini kendime ömür bileyim

Öyle gel ki

Avuçlarından mutluluğun şerbetini içeyim .....

Alıntı;İsmail Sarıgene

(a)

Bir Gün Ver…

Bana öyle bir gün ver ki
Sonsuzluk kadar uzun olsun
Yarınlarım bugün olsun
Ruhumda aşkın renkleri
Pembe, mavi, yeşil olsun
Sarılar sarsın onları
Dalgalar ebruli dursun
Bana öyle bir gün ver ki
Sonsuzluk kadar uzun olsun
Su üstünde oynaşan dalgalar gibi
Benim aşkımda ebruli
Ruhumun desenleri
Yüreğinde nakış olsun
Bu sevginin hikâyesi
Ölümsüz bir motif olsun
Bana öyle bir gün ver ki
Yarınlarım bu gün olsun...

bir gün çınar
10.10.2009
Ömer Sabri Kurşun