
En zor olanı aşk’ı özlemekmiş meğer
Hayata dair var iken nice, nice özlemlerim
Ne kadar merak etsen buna değer
Denize ulaşmaya hasret nehir gibi özledim
Aşk seni öyle özlemişim ki
Hep bir şeyler kıpırdıyor içimde
Oysa unuttuğumu sanıyordum çok eski hislerimdi
Nedense yeniden hatırlayıverdim şimdi
Tıpkı Liseli çağlarımdaki gibi
Şimdi bir kez bile muhatap alınıp tevazu görüyorsam
Duygularım şiir olacaktır artık her zaman
Karşı konulmaz hislerle yazılar dökülecektir parmaklarımdan
Beyaz sayfaların üzerine düşeceklerdir an be an
Aşk seni öyle özlemişim ki
Her an bir yerlerden çıkıp gelivereceksin gibi
Bir ateş sarıverdi birden yüreğimi
Kuru ormana düşen kor misali
Mazide aşkım ve sevgim yavaş, yavaş bittiği halde
Hiç ümidim tükenmedi yeniden sevmeye
Her an bir yerlerden çıkıp geleceksin diye
AŞK seni öyle özlemişim ki hem de ölesiye...
“Aşk Seni Öyle Özlemişim Ki, öylesine özlem duyuyorum
Çaresizce, her şeye rağmen seni özlemle bekliyorum
Olmadığını bile bile, esen rüzgarda seni kokluyorum”
özleyen çınar
12.12.2010
Ömer Sabri Kurşun