Pamuk beyaz bulutlar garip hülyaya dalmış
Gün batarken şu şems-i hüzünlendiren yüzüm
Karanlığa sığınmış ıssız kenarda kalmış
_____Bunu bilsen çaresiz, bilmesen de çaresiz
Feryat ettim çağırdım uzaklardan öteden
Ulaklar saldım bitsin artık bu hasret denen
Hiç mi vicdanın yoktu kırdın kalbimi neden
Azrail tebessümde gidiyor can bedenden
_____Buna gülsen çaresiz, gülmesen de çaresiz
Gönlümdeki yangını el âlemden gizlerim
Yaralı yüreğimde durur sevda izlerin
Bana yangından kalan aşk artığı közlerin
Yolunu beklemekten görmez oldu gözlerim
_____Artık gelsen çaresiz, gelmesen de çaresiz
İnceden yağar yağmur gönül bahçeme dolar
Orda açan her bir gül acıma bakar solar
Bülbüller suskun ötmez derde düşmüş onlar
Ölüm kokan şu toprak kalbime acı salar
_____Benim olsan çaresiz, olmasan da çaresiz...
10.10.2015-04.30- İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun
Ömer Sabri Kurşun