Çözülür ağır ağır palamarlar,
Akşamın kızıllığında.
Kaptan haykırır; ‘yelkenler fora’.
‘Rotamız hayal adasına’..
Gemimiz gecenin koynunda yol alırken ağır ağır,
Gözlerimiz nemli, kıyının siluetine takılır kalır..
Düşünürüz;
Sevdiklerimizle beraberken daha dün,
Götürüyor sahte cennete gemimiz bizi bugün.
Örtünürken bir şal gibi üzerimize gecenin sihri,
Titretir o lahza yüreklerimizi
Bir yıldız kayar önümüzden ağır, ağır,
Geçer gözlerimizin önünden yüzlerce sevgili, binlerce
kahır.
Düşünürüz;
Hayal adasında gerçek cennet mi var?
Gerçek cennet orada ise yaşadığımızın ne anlamı var?
Gördük ki;
Gerçek ile hayal ufuk çizgisinde karışmış,
Gönül neyi görmek isterse onu orada yaşarmış..
Her seferin ardından bir yenisi yaşanırmış,
Çizilecek rota kalmadıysa,
Sonsuza yolculuk başlarmış!..
10.03.2008
Ömer Sabri Kurşun