Çözülür ağır ağır palamarlar,
Akşamın kızıllığında.
Kaptan haykırır; ‘yelkenler fora’.
‘Rotamız hayal adasına’..
Gemimiz gecenin koynunda yol alırken ağır ağır,
Gözlerimiz nemli, kıyının siluetine takılır kalır..
Düşünürüz;
Sevdiklerimizle beraberken daha dün,
Götürüyor sahte cennete gemimiz bizi bugün.
Örtünürken bir şal gibi üzerimize gecenin sihri,
Titretir o lahza yüreklerimizi
Bir yıldız kayar önümüzden ağır, ağır,
Geçer gözlerimizin önünden yüzlerce sevgili, binlerce
kahır.
Düşünürüz;
Hayal adasında gerçek cennet mi var?
Gerçek cennet orada ise yaşadığımızın ne anlamı var?
Gördük ki;
Gerçek ile hayal ufuk çizgisinde karışmış,
Gönül neyi görmek isterse onu orada yaşarmış..
Her seferin ardından bir yenisi yaşanırmış,
Çizilecek rota kalmadıysa,
Sonsuza yolculuk başlarmış!..
10.03.2008
Ömer Sabri Kurşun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder