Gidiyorum Ben Senden

Bak gidiyorum senden... Bırakıp gitmez sandığın ben,ölümü yüreğime aldım işte gidiyorum. Ölüm, vuslat belki de belki de hiçlik ölüm.
Ama ben ölümü gözü kara bir militan gibi cebime koydum gidiyorum... Bu gidiş ne senden kaçış ne de sana vedâ. Karşı konulmaz bir istek sadece.belki irade dışı, iradenin de yok oluşu bu gidiş. Sen yoksun bu gidişte sevdiklerim yok.
Sadece yokluğumun mutlu edeceği gülüşler yol arkadaşım. Sonunda sana kavuşmak yok, ellerini tutup,gözlerindeki denizleri görmekte. Dalgaların çığlıklar gibi haykırışların, kızışların yok.
Yani sen yoksun... Her mezar taşı ayrı bir hikâyenin kitap kapağı... Onun için mezarlıklar şehirlerin tarihini anlatır ya...
Benim hikâyemin kitap kapağında ne yazacak acaba. Bunca çekilen çilenin, acının,yaşanan güzel şeylerin sonucunda böyle gitmek ne kadar zor...

Bak gidiyorum dönüşü olmayan bir yola. Gitme hakkımı kullanıyorum elimde olmasa da.
İstersen son kurşunu sen sık yüreğime. Senin elinle bitsin bu gidiş. Senin varlığın yoldaş olur belki böylece.
Ya da boşver sen bulaşma bu gidişe. Kirlenmesin gözlerin bu seyirle.
Sen uçsuz bucaksız ufukları seyret. Belki bir gelen olur uzaklardan beklediğin.
Ve bu geliş hiçbir gidişin seni mutsuz etmesine müsaade etmez. Her kar tanesi yeryüzüne inmeden tertemizdir, bembeyazdır. Ne olursa kirlilik adına yeryüzünde yaşanır kar tanesi için. Ben yeryüzüne ineli asırlar oldu...
Sadece, ismimin çağrıştırdığı beyazlık kaldı yadigâr. Sen hiç kar denilince siyahı hatırladın mı?..
Kirliliğimle, yanlışlarımla, ağlatılmışlığımla, aldatılmışlığımla ve en önemlisi yüreğim de taşımaktan yorulduğum sevdamla gidiyorum. Hakkını veremediğim belki hak etmediğim, yıprattığım, yorduğum ve üzdüğüm sevdamla...

Bak gidiyorum işte... Ölme hakkımı kullanıyorum tercih etmesem de. Selâsı veriliyor yüreğimdeki sevdanın Belki kılacak kimse bulunmayacak cenaze namazını sevdamın. Çünkü ben bu sevdayı tek başıma suladım ve büyüttüm kimseden habersiz. Ölümü de sessiz olacak doğumu gibi...

Bak gidiyorum. Gitmez sandığın ben ölümü yüreğimin avuçlarına aldım gidiyorum. Türküler sende kalsın ve gülüşler. Ben ağlatılmışlığımla gidiyorum. Mutluluklar senin olsun ben hüzünlerimle gidiyorum. Güneşli günler sana kalsın ben karanlıklara gidiyorum...

Bak gidiyorum ben senden ama yaşanmışlıkların izleri var yüreğimde. Yaşayamadıklarımın kırıkları. Belki anlayamayacaksın beni sen kalmana bak.
Ama anlamak istersen beni Züleyha'ya sor, Yusuf'u sevmişliğini. Ya da sen boşver kalmana bak sen... Gözlerini ufuklara dik. Belki uzaklardan gelen beklenen biri, hiçbir gidişe müsaade etmeyecek kadar mutlu eder seni...

Sen düşe bile girmesi yasak sevgili... Hayallerim kadar ağır aksak sevgili ...
Altından yapılmış mermer zindanlarında vicdanım gibi köle ...
Ben kaybettim...
Sen kazandın!.. Artık sesimi duymayacaksın...
Susuyorum___Yutkunuyorum...Anladım ki olmaz...
Ben senden gidiyorum. Haydi hoşçakal...

06 Kasım 2008
Ömer Sabri Kurşun