Yağmur Damlaları

Hatırlar mısın?
Bir şarkımız vardı...
Sen dans etmekten utanırdın...

Hatırlıyor musun Çanakkale`de bir sonbahar zamanıydı... Yağmur öyle delicesine yağıyor, rüzgar öylesine hırçın sırtımıza vuruyordu ki, zaman zaman ayaklarımız yerden kesilecek gibi oluyordu. O yağmurun ve sert esen rüzgarın altında sarılmıştık birbirimize... Upuzun bir atkımız vardı... Bembeyaz... Neredeyse ikimizin boyu kadar tertemiz bir atkı... Üşümüştük ve ikimiz birden dolanmıştık o atkıya... İkimizinde gözleri görünüyordu akşamın buğusunda... Gözlerin öyle güzel parlıyordu ki; her saniye daha da kör oluyordu gözlerim... Öyle güzeldi ki gözlerin... Gözlerin... Sırtımıza vuran hırçın rüzgarların esintisinde bir kalkan gibiydiler bana...

Sarıla sarıla yürüdük kordonu. Çok üşümüştük, hem de çok.. Ama dünya umurumuzda değildi... Kimin umurunda olabilirdi... Yol boyunca çılgınlar gibi sevişirken, ikimizde de kocaman bir yürek varken, kim bizim umurumuzda olabilirdi...

Hatırlar mısın yağmur yağardı
Sen toprak kokusuna bayılırdın
Damlalar kıskandırır beni
Tutardım pamuk ellerini
Aşk dolu kalbimi ısıtırdım

Bizim şarkımızdı bu hatırlıyor musun... Yine yağmur yağıyordu o gece. Yine ben senin pamuk ellerini tutup, birlikte kordon boyunca yürüyorduk... Yağmur öylesine güzel yağardı ki, her damlası sana düştüğünde kıskandırırdı beni...

Şimdi yine yağmur yağıyor... Toprağına düşen damlalardan bunu hissedebiliyorsundur belkide... Gözyaşlarımla birlikte karışıyor toprağına... Bugün toprağına bir çiçek ektim... En sevdiğin çiçeği... Kardelen... Onu gözlerimden düşen damlalarla büyüteceğim... Toprağında onu ben gibi seveceksin sende...Bir gün, yağmur damlaları olarak düşeceğim toprağına... O zamana kadar seni hiç mi hiç unutmayacağım. Dedim ya... Ben hiç unutmadım, unutamam......

(a)

Kaynak:http://www.kalbim.gen.tr/

ALIŞMA BANA...

*ALIŞMA BANA;





Ne yapacagım belli olmaz,
bugün varım yarın birden yok olurum...





*DOKUNMA BANA;





Kapanmamış yaralarla doluyum,
canımı acıtma bir yara da sen açma...





*SEVME BENİ;





Yogun duygularımda kaybolursun,
tutuştururum...







*İSTEME BENİ;





Yasaklarla boğuşursun, engellerle doluyum...





*ÇÖZMEYE ÇALIŞMA SAKIN;





Seninle karışır iyice kördüğüm olurum...





*ANLAMA BENİ;





Ben kendimi anlarım, ben böyle mutluyum...







*DOST OLMAMI İSTEME ASLA;





Ben dostluğa yıllardır inanmıyorum...





*GÜVENİYORSAN KENDİNE;





İnandır beni dost sevgisinin varlığına...



Sonucunda öyle bir dostluk yaşatırım ki,


vazgeçemezsin





ÖMRÜN





Olurum

Gözler yalan söyler mi?

O "gözüne baktım mı, anlarım" tarzındaki çok bilmiş güven duygusu da ayrı bir acıklı hikâyedir! Hep dikkatimi çekmiştir; kendine böyle güvenenler ortalıkta kol gezen sosyopat yalancılarca ne çok kandırılırlar da, yine de uslanmazlar!Çünkü yalanla yaşamak ağırımıza gider.İnsan yalanı bilmek, tanımak, daha doğrusu biraz da hafiyece bir tat alarak "yakalamak" ister!

***

Gözlerimiz hep doğruyu mu söyler?Araştırmalar gözlere de pek güvenilmemesi gerektiğini; yalancının mumunun yatsı vakti gelinceye kadar gözlerde de yanmaya devam ettiğini gösteriyor.Evet! Acı, keder, hüzün gibi duygular pek saklanamıyor. Yüz ne kadar gülerse gülsün, kederli birinin gözlerinden o kederi silmek mümkün değil.Ama inşa edilmiş, üzerinde çalışılmış, hatta bizzat söyleyen tarafından bile sonunda inanılmış yalan bambaşka bir şey!İlle de bir mimik, bir jest ele veriyorsa eğer yalanı, o da gülümseyişlerimizmiş...İyi de...Küçücük çocukların bile tv haber sunucularının yapay gülümsemelerini taklit ettiği bir çağda bu bilgi işimize yarar mı? Hiç sanmam!Birbirimizin yalanını saptayıp anlamak yerine...Yalanı hayatımızdan kovsak... diyorum.Zor! Bakın bu çok doğru!

 

Haşmet Babaoğlu

(a)

Bırak nefes almayı artık…

Uğruna canını vermeye
Çalıştığın aşklarını
Sokak aralarında
Koşturduğun umutlarını
Bir kenara bırak
Vücuduna hapsedilmeye
Çalışılan hainliğe bak
Bak ki
O kapkara suretleri
Bir çırpıda yak

Onlar misafir sende
Gelip geçici
Ele geçiremez hiçbiri seni
Terk et ki
Yalnız kalsınlar
Gün geldiğinde
Tıpkı senin gibi

Bırak nefes almayı artık
Tek başına varılamayacak
Kadar zordur sonsuzluk
Yıpratırlar
Ağlatırlar
Bakmazlar yaşadıklarına
Satarlar seni iki kuruşa

Bırak nefes almayı artık
Biz hep yalanlarla kandırıldık
Dinle beni bir kere
Gözlerini kapa
Derin bir nefes al son defa
Bil ki
Ölüme kucak açmayı
Biz hak saydık
Yaşananları
Silemezsin belki ama
Öl ki
Yapılanları
Görmezden gelebilesin artık...

ağlayan çınar
21.08.2010
Ömer Sabri Kurşun

GEL...

♥kırık bir aşk.................hikayesi bu...♥
♥umutsuzluklarla..........ve hüzünle dolu...♥
♥güneşinden yoksun; umut, bulutlar ardında♥
♥gökyüzü kapkaranlık ve biz burada ışıksızız♥
♥yollar aşılamaz türden, ufuklar bizden uzak♥
♥bugünler mutsuz ve yarınlar çok umutsuz♥
♥amaçlar belirsiz ve araçlar çok yetersiz♥
♥görüşebilmek zor, görüşmemek zor.♥
♥sevebilmek ve de sevilebilmek♥
♥ne kadar mümkün sence?♥
♥ne kadar olası bu düş?♥
♥birleşebilir miyiz?♥
♥sen-ve-ben♥
♥bir gün!♥
♥♥♥

Dize geldim anladımki bu alem budur
Yazamadım sevdiğime beş altı satır
Neyse dedim ve duruldum tutuldum aşka
Hem üzüldüm hemde üzdüm susaydım keşke

Duman oldu o halimden eser kalmadı
Aşkım ziyanım gülüm baharım
Meyhanelerde sakiler derman olmadı
Çok istedim olsun diye sensiz olmadı

Bana yine gül yüzünle gel tek sözünle gel
Gözüm yolda gönlüm sende kaldığı anda gel
Yana yana yaz oldu kışım kor oldu düşüm
Can yürekte yürek sende kaldığı anda gel

Geceleri gündüzlere katıp dururuken
Sıkılmadan orda burda atıp dururken
Uzun ince bu yollarda kayarken alem
Ne hallelere düştük ulan durup dururken

Duman oldu o halimden eser kalmadı
Aşkım ziyanım gülüm baharım
Meyhanelerde sakiler derman olmadı
Çok istedim olsun diye sensiz olmadı

Bana yine gül yüzünle gel tek sözünle gel
Gözüm yolda gönlüm sende kaldığı anda gel
Yana yana yaz oldu kışım kor oldu düşüm
Can yürekte yürek sende kaldığı anda gel

(a)

Ben seni sevdim mi?

Ben seni sevdim mi? Sevdim,kime ne
Tuttum,ta içime oturttum seni
Aldım,okşadım saçlarını,öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil,hiç doymayan bir şeydi bu


Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım,bütünlendim
Biri vardı ağlayan;gecelerce
Biri vardı sana tutkun;o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim,en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim,öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim,Ya sen beni?

ÜMİT YAŞAR

Gün / aydın… dostlar...

Günaydın… Gününüz aydın olsun…

Merhaba, yeni bir güne başlarken mutlaka vardır dostların dostlara söyleyeceği sevgi sözleri, vardır güzel yüreklerinde dağıtacağı sevgi gülleri. Ben bana düşeni söylüyor sevgi güllerimi sevdiklerime, sevenlerime gönderiyorum ve ilave ediyorum eksik yanı kalmasın diye;

“Elif okuduk ötürü
Pazar eyledik götürü
Yaratılanı hoş gördük
Yardan’dan ötürü” diyen Yunus Emre' den bir dörtlükle de, beni sevmeyenler de vardır belki diyerek onlara bile sevgi güllerimi yolluyorum…

Çünkü ben insanları, doğayı canlıyı, cansızı seviyorum. Değil miyiz biz ,"Yaratılanı severim, yaradandan ötürü" diyen büyük insan 'Yunus Emre'nin' torunları...
Eğer ki her günün bitiminde bir şeyler öğrenebiliyorsanız, ömrünüz size vazgeçilmez dostlar kazandırıyorsa. Sabaha daha bi gülerek açabiliyorsanız gözlerinizi. Büyüdüğünüze üzülmeyiniz. Bırakın günler sizde iz bıraksın, bırakın çizgileriniz ve aklarınız artsın, yeter ki yarınınız dünü aratmasın dostlar… Bu gün, gün mavi, gün umut, gün ışık, gün apaydınlık, gün sevinç olsun her birinize sadece gününün değil yüreklerin ve belleklerin de aydınlığa kavuşması kalemlerden yüreklere güneş ışıklarının şiirler gibi akması,şiirlerin bahane dostlukların şahane yaşanacağı gününüzü sevinç, neşe, mutluluk, sağlık ve huzur içinde sevdiklerinizle geçirmeniz dileğiyle...
Şiirlerin bahane dostlukların şahane yaşanacağı bir güne “Günaydın…” “Gün / aydın…”

Ve şairin şu sözlerine kulak verin; “Senden bir tane daha yok bu dünyada. Gülümsemeyi unutmayınız…” Sevgimle… Sevgiyle kalınız…


Çınar/ösk
11.08.2010
Ömer Sabri Kurşun

Sen zaten yokmuşsun...

Sana hiçbir şey söylemek istemiyorum.Bütün sözcükler yetersiz...
Hiçbir şey yazmak istemiyorum.Engin denizlerde kulaç attığım,üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış.
Şimdi karanlık sularda boğuluyorum.Gökyüzü kurşun gibi ağır.Ne yana dönsem yalan. Gülüşler yalan,vaatler yalan...İnsanlar yalan.
Ben seni mi sevdim...Senin gözlerinle mi baktım dünyaya...senin ellerinle mi çiçek derledim...sevinçti, aşktı göğsüme bastım.

Kocaman bir yalanı seninle mi yaşadım? 
Gözlerine baktığım zaman cennet bahçesine geçerdim...Bir aldatmacaymış,kötü bir rüya...


Kötülüğün bile bir yüzü vardır,bir görünüşü...ama en beteri buymuş...bu aldatmaca.
Bir masal olsaydın razıydım,bir şiir olsaydın,alır saklardım.Güzel bir yüz kalırdı senden geriye,hoş bir anı...Kimsenin dokunamayacağı bir tarih.Ama hiçbir şey kalmadı...

Bir yokluğu varsaymışım.Bir HİÇ’e sarılmışım.Çölde serap bile değilsin.Serabın gizli ışığı vardır.Sen ışığı yutan karanlık..bir kör kuyu...Ben kör kuyularda kaynak suyu aramışım. Nasıl olsa biterdi bu aşk.Ama unutulmaz bir hatıra, gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı... Sen hiçbir şeyin değerini bilmedin. 
Kökün çürük,yaprağın kül,meyven zehirmiş.Ben seni aşkın yerine koymuş aldanmışım. Kabahat sende değil,ben insan tanımamışım.Sana karşı öfke duymuyorum,kırgın değilim, kızgın değilim... 

Çünkü sen zaten yokmuşsun.Asıl kızılacak kişi benim...Küçücük bir toz tanesini bir mücevher sanmışım.Senin ihanetin bana koymadı...Beni kahreden,beni yok eden,beni bin pişman eden tek şey...bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım. 
Sen zaten yokmuşsun ki... 
Senin neyine yanayım?

Sen sensizlik nedir bilirmisin?

Sen uykusuzluk nedir bilirmisin?
gece ıslak yatağına başını koymak,
"yarın ne olacak"diye korkuyla uyuma çalışmak,
sen geceleri yalnızlıktan ağlamak nedir bilirmisin?
birinin boynuna sarılmak için uzanmak,
uzandıkça onun uzaklaştığının farkına varmak,
sen kendini kör boşluklarda bulmak nedir bilirmisin?
ağlamak için gözyaşlarının gelmesini beklemek,
ve bekledikçe boşa ümitlendiğini farketmek,
sen sensizlik neler hissettirir bilirmisin?
özledikçe hasretini fotoğraflarda gidermek,
belki bir gün gelir diye ümitlenmek,
sen boş yere beklemek nedir bilirmisin?
gözlerindeki son umududa yitirmek,
boş yere beklediğin inancı sürdürmek,
sen karşılıksız sevmek nedir bilirmisin?

çalan hafif bir müziğin melodisinde benliğini aramak,
gerçekleri düşündükçe hayatı unutmaya çalışmak,
sen gözlerindeki ümitlerin tek tek yok oluşu nedir bilirmisin?
dostum saydıklarının elinden kayıp gitmesi,
giderken benliğini de beraberinde götürmesi,
sen sevdiklerinden ayrılmak nedir bilirmisin?
şevkle seyrettiğin mehtabın gideceğini bilmek,
ömrünün geçtiğini bile bile gülmeye devam etmek,
sen mutluluk oyunu oynamak nedir bilirmisin?
kulaklarında çınlayan sesin sahibini aramak,
umutsuzluklarda elinde olmadan kaybolmak,
sen kendini gecenin karanlığında bulmak nedir bilirmisin?
geçmişini,geleceğini düşünmek;
o düşüncelerin içine bir daha çıkmaksızın gömülmek,
sen devasız kalmak nedir bilirmisin?
gözlerindeki yaşlar kuruyana dek ağlamak,
sen dalgın bakışlarla dolaşmak nedir bilirmisin?
sevdiğin insanların bir gün gideceğini bilmek,
ve çaresizce oturup o günün gelişini beklemek,
sen sevdiklerinin gözünün önünde eriyip gidişini
seyretmek nedir bilirmisin?

(a)