Kavgayı agacın bir yaprağına yazmak isterdik
Sonbahar gelsin,yaprak kurusun diye!
Öfkeyi bir bulutun üzerine yazmak isterdik
Yağmur yağsın bulut yok olsun diye
Nefreti karların üzerine yazmak isterdik
Güneş açsın karlar erisin diye...
Ve dostluğu.....Ve sevgiyi
Tüm yeni doğmuş bebeklerin yüreğine yazmak isterdik
Onlarla büyüsün dünyayı sarsın diye...
Bu şiiri neden yazdın diye düşüneceksiniz belki..Ama hayatta şunu gördüm dostluklar bile bir gün bir yerde bitiyor..O kadar zorlaşmış ki gercek dostları bulmak..Hani derler ya gücüm kalmadı..Tükendim..Yorulmuş ve yine kendimi kendimde bulmuşum yazıyorum..Rüzgarın bizi nereye savuracağını bilmeden yolumuza devam ediyoruz..Kimi zaman önümüzü görmeden acele kararlar vererek hareket ediyoruz..Bu kararlar öyle anlar geliyor ki karşımızda ki dostları kırmamıza neden oluyor..Sonunu düşünmeden hareket edip sonrada kara kara düşünüp ben ne yaptım ne ettim diye yakınıyoruz..Ama ne yazik ki oluyor iste..Keske yapmasak ama insanoglu diyorum artık..Hayatta herşey bizler için iyide kötüde..Bana sadece geriye kalan bir avuc dolusu gözyaşı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder