Artık özgürüm; öyle yalnızım ki

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
                              Can Yücel

   Sonunda diyorum .. Fazla ağrılı oldu - mecazi değil gerçekten- ama sonunda farkına vardım gerçeklerin. Sonunda farkına vardım önemli olanın kim olduğunun. Gece güne dönünce hatırladım... aslında unutmaya çalıştıklarımı, zihnimi bulandıranları... Nefret ettim ve bıraktım. En kötü alışkanlığımı bırakmaya çalışıyorum şuan. Kendi 'AMATEM'imde..

   Ne kadar inanırdım eskiden doğru insanların olduğuna.. şimdiyse değişti tüm düşüncelerim.. elimden geldiğince sivrilttim kendimi.. doğru insan yok! ‘ulan ne yaşadın da eminsin bu kadar’ , ‘ ne yaşadın da yoruldun bu kadar’.. 

   Zamanla onlar gibi oluyorum.. nefret ettiğim insanlara benziyorum. Eleştirdiklerim gibi.. öğren artık! Ahmaklık yapma daha fazla! ‘dünya acımasız bir yer ve biz buraya acı çekmeye geliyoruz’ .. ama ben şimdiden yoruldum. Başkalarıyla olmaktan.. başkaları olmaktan.. bugüne kadar olan her şeyden ders çıkar o zaman ! yap artık bunu! Erteleme ! aslında yanında kimse yok bunu biliyorsun.. artık biliyormuş gibi davranmaya başla .. sen ve duvarların .. sadece .. Artık oyun bitti.. perde kapanmalı! Daha fazla acımamalı canın!                      


                                     * Yalnız da ayağa kalkabilirim ...