Ömer Sabri Kurşun
Uğruna ölmekse eğer seni yaşatmak,bin defa ölürüm de adına leke sürdürmem...
Gururdur, namustur bayrak ve sancak, aksa da kanım korkma; haini güldürmem...
"Bankacılar paranın sahte olup olmadığını anlamak için, parayı ışığa doğru tutup,
bakın bakalım içerisinde ATATÜRK var mı, yok mu?
İçerisinde ATATÜRK olmayan adamlara iltifat etmeyiniz.
Cumhuriyete sahip çıkınız."
GİRİŞ
Düşüncelerim,benim hayatım için seçtiklerim ve değiştirmenin yolu da kabullenmek, herşey için öncelikle şükretmek...
Kocaman bir evren kollarını açmış kucaklamak için bizi bekliyor.
Ve emin olun ki dünya hepimizin etrafında dönüyor...
Belki farkındasınız belki de değilsiniz ama gerçek bu!
Düşüncelerimiz ne ise biz o’yuz...
Yani bugün yaşadıklarınız, geçmişte kendiniz için düşündüklerinizin toplamı!
Gelecekte yaşayacaklarınız ise bugün ki düşünceleriniz ile şekillenecek tabii ki.
Bugün sahip olduğunuz herşeye şükrettiğiniz, teşekkür ettiğiniz ve istemeye devam ettiğiniz sürece...
Sahip olduğumuz(düşünce gücüyle)enerjiyle, olumlu ya da olumsuz düşündüğümüz her şeyi hızla hayatımıza çekiyoruz...
Ve çok ilginç insan bedenindeki enerji miktarı yaşadığı şehri(ne kadar büyük olursa olsun) bir hafta boyunca aydınlatacak kadarmış.
Şimdi geçmişe şöyle bir baktığımda içsel anlamda bunu bildiğimi fark ettim ve farkında olmayarak kullandığımı.
Ama önemli olan farkında olmak dolayısıyla hatırlamayı hatırlamak...
Şimdi farkındayım!
Ömer Sabri KURŞUN
Üç çeşit dost vardır;birincisi ekmek gibidir her zaman istersin.İkincisi ilaç gibidir lazım olunca ararsın.
Üçüncüsü mikrop gibidir o gelir seni bulur.
*****
Karıncaya sormuşlar; '' nereye gidiyorsun?'',
'' dostuma'', demiş.
''Bu bacaklarla zor'' demişler.
Karınca; '' olsun, varamasam da yolunda ölürüm'' demiş...
Yolunda ölünecek dostlara...
yalancılar, dürüstler, düz insanlar, zorbalar..
Gülümseyen kalpler arayın, az da olsa etrafı tarayın.
Gözlere mi sakın ha aldanmayın, sözlere hele hiç kanmayın.
Haydi rast gele...
Ş A N S I N I Z A...
21 Temmuz 2013 Pazar
Gün Doğumudur Yalnızlık…
Her sabah gözlerini açarsın
Odanın penceresinden
Dışarı bakarsın
Bir telaştır geçerler
Ama mutludur hep insanlar
Gülümsemektedir yüzler
Dışarıda koca bir yaşam var
Sonra kapatırsın pencereni
Çekersin beyaz perdelerini
Kapatırsın ağır çelik kapıyı
Dünyaya
Ve hayata
Kimse bilmez
Kimse görmez
Hapsedersin insanları
Dört duvarın dışına
Mahkum edersin
Kendi yalnızlığına
Yine bir sabah gözlerini açarsın
Yine o pencereden
Dışarıya bakarsın
Bir telaştır geçenlerde
Mutluluk insanların gözlerinde
Ve asılı duran gülümseme
Hep insanların yüzlerinde
Birden
Güneşin doğduğunu sen
Bugün fark edersin
Nedense erkenden
Bir an düşünürsün
Islak gözlerle semaya bakarsın
Kaç mutlu kişi geçmiştir
Bugün kim bilir
Bu pencerenin önünden
Fakat hiçbiri de
Dönüp bakmaz ikinci defa
Kapattığın bu çelik kapıya
O sabah sen
Gözlerini açarsın
Odanın penceresinden
Yine dışarı bakarsın
Mutludur
Geçen insanlar
Durur bakarsın
Kızarsın
Bir sigara yakarsın
Derin bir nefes alırsın
Ölmediğin için
Nefret edersin
Güne doğan güneşten
Ve bugünden
Oturup düşünürsün
Kapalı kapının
Arkasında
Dört siyah duvar arasında
Şimdi yalnızlığın
Kaç yaşındadır
Belki de yaşı senden büyüktür
Anan önce doğurmuştur
Ve bir sabah gelir
Odanın penceresinden
Dışarı bakamazsın
Gözlerini
Açamazsın
Kapalıdır pencerenin
Beyaz perdeleri
Kara siyahına karanlığın
Oysa dışarıda insanlar
Hala mutlu, bahtiyar…
yalnız çınar
20.07.2013
Ömer Sabri Kurşun
13 Temmuz 2013 Cumartesi
Ona Değmez...
Sevgimi terkedip gidince
Beklemem onu ömrümce
Gelecek diye gündüz gece
Sevdasına ağlamaya değmez
Yıllarım geçse ömrüm tükense
Çileyle, dertle, kederle
Bir kuru dal bile hediye
Sevgisine vermeye değmez
Deseler senindir artık ömür boyu
Bir melektir tersine akmaz suyu
İnanamam, onun değişmez huyu
Sevdasına kanmaya değmez
Geçmişimi yırtıp zindana atarken
Kalbim bir serçe gibi çarparken
Maviliklerde hür kanat çırparken
Sevgisine konmaya değmez…
hür çınar
13.07.2013
Ömer Sabri Kurşun
10 Mayıs 2013 Cuma
Gecemden yalnızlık gözyaşı…
Seni görüyorum kendimde... Nemli ve boş bakan gözlerim sana bakıyor her yerde kalbim acıyor... Acıların en büyüğünü yaşıyor...
Git diyorum ama çok zor geliyor gitmeni istemezken git demek. Yalnız kalınca sensizlik daha bir koyuyor sessizlik ve sensiz çok acıtıyor beni belki seni de...
Hiç denedin mi bir gece vakti kalemi eline alıp yaşadığın duyguları yazmayı?
Gecenin karanlığı hüzünlerinin üzerine çöktüğünde ya da ne bileyim hüzünlerin gecenin üzerine baskın yaptığında aynı duyguları paylaşacağın kimse olmuyor ya, işte o zaman bir kalem ve bir kağıt ne kadar da vefalı dost oluyor insana! Kalem senin yerine gözyaşı dökecek kadar duygulanıyor!
Kağıt ise, bir tarla gibi dertlerinin tohumlarını yeşertmeye can atıyor!
Hangi dost bunca fedakarlığa katlanabilir ki?!
Hangi sevdalı yürek üzerinde dolaşan parmaklara bu kadar sabreder ki?!
Bu gece yine göz pınarlarım dan akan gözyaşlarım kalemimden gönül tarlama süzüyor…
Allah'ımdan bir mucize bekliyorum dön dememen ve dönebilmem için...
Bir sığınak arıyorum... Bir kucak arıyorum... Bir yürek arıyorum beni anlayacak.
Ama yok öyle bir yer yakınımda hepsi çok uzağımda senin yanında...
Yine çok güzel; yum demeden yummuştum gözlerimi. Oysaki usulca uzatıp ellerini yerinden söktüğün benim yüreğimdi.
Okşarken sevdanın yeli acımadı hiç kanamadı yeri. Bunun için sana teşekkürler sevgili. Sendeyken yüreğim; sahibinden izinliydi. İç cebinde bunca zaman keyifle gezindi. Kabul et ki, ayak sürüyüpte dönmek için geri hiç tutturmadı.
Seni hiç üzmedi değil mi?
Demek ki.. O artık.. İtibarı iadeyi hak etti. Şimdilerde gördüğüm o ki, giymiyorsun nicedir eskittiğin ceketi.
Ya iç cebinde ki?
Ne olacak şimdi?
İyi ki varsın, iyi ki vardın demişsin!!
Eski dost demişsin!!
Peki öyle olsun, Bu söz, bir sevda yüreğini öldürmenin, başka şekli olsa gerek...
Tamam... Susuyorum sevgili. Kısaca diyelim ki emaneti aldığın gibi usulcacık koyman için geri yumdum yine gözlerimi. Umarım bu seferde acıtmadan kullanırsın ellerini...
Peki, ellerin neden ıslak?
Ah Ah sevgili yine kopardın o çiçeğin bir yaprağını bilmez misin kökü nerededir o çiçeğin.. kalbimin derinlerinde...
Hep böyle yaparsın acıtırsın, neyi neyi hatırlatmaktır maksadın, demez miyim sana, çık mazinin karanlıklarından günü yaşa, acıtma canımı, acımasın canımız...
Yoksa ağlattım mı seni… Sus ki açılır yüreğimde kapanmaz yaralar, konuştuğunda bin bir türkü yakarım ardından, sus ki hayatıma bir zorluk daha ekleme sesinin buğusuyla, sus ki bir çiçek daha yetiştirebileyim yokluğunda, sus ki bir ayrılığın daha kahramanı olmayayım ya da konuş ki bu hayat bir başladı bir yok olsun.
Bir karmaşa olsun, bir sadelik olsun, bir susuş olsun, kelimelerine beyaz ellerine dokunmak için...
O senin iç güzelliğini, teveccühünü, tebessümlerini de görsem bu yazıyı okuduktan sonra keşke/ bitirince okumayı anlamsızca boşluğa bakakalışını görsem yine bu gece / gölgeler büyüse ve pişmanlık inse perde, perde /inan ki ağlayacağım yokluğuna delice/ bir ben ki tek hece/ bir de sen sessiz ve ince/ sensizliğe kanarsa gece / ağlayacağım yokluğuna bu gece / siyah beyaz resimlerle / dağılmışsa bütün parçalarım yere / sensiz kalan çerçevede / ağlayacağım yokluğuna yine bu gece /evet kalemi bırakıyorum artık sessizce/ yazdığım bu sana son cümle, son hece…
Sağlam kal biricik dost, iyi ki varsın, iyi ki vardın asıl sana...
10 Mayıs 2013
Ömer Sabri Kurşun
12 Nisan 2013 Cuma
Bilginin Anahtarı Kitaptır...
Her şey bilginin içinde saklıdır
Kitap okuyan kişi bahtiyardır
Her şeyin bir zorluğu vardır
Bilginin anahtarı kitaptır
Kitap yazmak bir sanattır
Kitabı sevmek ise büyük bir kardır
Kitabın içinde bir hayat vardır
Bilginin anahtarı kitaptır
Kitap büyük bir hayattır
Kitap insana su gibi lazımdır
Kitapsız hayatın ne önemi vardır
Bilginin anahtarı kitaptır
Hayatta boş kitap var mıdır?
Kitap benim için bir yardır
Bilgi kitabın içinde saklıdır
Bilginin anahtarı kitaptır...
12 Nisan 2013, 18:55
Ömer Sabri Kurşun
29 Mart 2013 Cuma
Dokunma Sakın Bana…
Kırıktır kanadım, uçamam düşerim
Yükseklere çekme sakın beni yarim
Kurudu gayri tenim, şu yaşlı bedenim
Tohum diye topraklara dikme beni
Ne yaşarım ne ölürüm, belli değildir
Benim tüm servetim, gelirim derttir
Sanma ki beni çiçek açan fidedir
Zahmet edip güller gibi derme beni
Coşkun bir sel iken olmuşum bir göl
Hep düşmüşüm, kötüler etmiş beni kul
Arayıp ta bulamamışım kendime bir yol
Yeter artık bire aşk, ateşlere yakma beni
Hey koca çınar! bak şu zamanelere bak
Usta iken olduk aşkın gözünde çırak
Şimdi artık, yazım kurak kışım kurak
Bırak artık, gözyaşlarınla sulama beni…
koca çınar
28 Mart 2013
Ömer Sabri Kurşun
26 Mart 2013 Salı
Hasretindeyim…
Bir rüzgar gibi esipte geldin
Bir nefes gibi içime girdin
Bir bahar gibi içimde yeşerdin
Estin bir rüzgâr gibi yüreğimde esip
Gittin bir nefes gibi kalbimden gidip
Bittin bir mevsim gibi içimde bitip
Yangınlardayım
Hasretlerdeyim
Ölümlerdeyim
Dön artık, bana döneceksen
Sev artık, beni seveceksen
Gel artık, kalbime gireceksen
Sevmeyi unuttu, seven kalbim
Gülmeyi unuttu, gülen gözlerim
Tutmayı unuttu, tutan ellerim
Yangınlardayım
Hasretlerdeyim
Ölümlerdeyim...
hasret çınar
25.03.2013
Ömer Sabri Kurşun
Son durak...
Eğer 9 Canlı Bile olsaydın,
An Fazla 8 Kez Kaçabilirdin Ölümden!
Bil ki 7 Düvele Sultan Dahi Olsan,
Yerin 6 Mekân Olacak Sana.
En Fazla 5 Metre Kumaş Götürebileceksin!
Kapatacaksın 4 Açsan da Gözlerini!
Bu 3 Günlük Fani Dünyada.
Azrail’e 2 Kat Olup Yalvarsan da Nafile,
Ecel Geldiğinde 1 Gün Öleceksin! ;
İşte, O An Her şey 0 dan Başlayacak.
Çünkü;ÖLÜM BİR YOK OLUŞ DEĞİL, YENİDEN DiRiLiŞTiR!