Anlatabilsem Sana...

Bir gün gücümü toplayıp
Sana artık gel diyeceğim
Benim için nasıl unutulmaz olduğunu
Şiir, ağıt, öykü olup
Harf harf, cümle cümle arsızca anlatacağım
O zaman ne kadar uzakta olursan ol
Ne kadar maniler olursa olsun aramızda
Çıkıp gelirsin biliyorum
Bu ev bizim evimiz olur
Bu sokaklar, bu şehir
Dünya daha yaşanılası bir dünya
Bizim dünyamız olur o zaman
Ben duygularımı anlatabilsem sana
Sen istersen gelme yine de...

22.06.2010
dost yaşlı çınar
Geçmiş bir zaman olur ki
Ömer Sabri Kurşun

Mazi ve biz…

Maziyi düşündüm de, neler kaldı geriye
Tertemiz sevdaların, ışığı gözlerimde
Unutmak ne mümkün ki aşkım yaşar derinde
Bir romandır mazimiz, geçip giden ömrümde

Yılların her birini, dolu dolu yaşadık
Bazı günler hüzünlü, bazen de mutlu olduk
Yoksulluğu yaşadık, zenginliği de gördük
Hayatın cilveleri, neler sundu ömrümde

Hatırlarım mazide kalan eski günleri
Camı zorlayan yağmur damlaları gibi
Bir parça taşır o tatlı günlerden, gizemli
Hepsi geride kaldı, geçip giden ömrümde

Evlenip aşkımızı, bir yuvaya koyduk biz
Sevdanın yollarında, bırakmıştık birçok iz
Çocuklar meyvemizdi, aşkımızda yoktu giz
Mutsuzluğa da, dertlere de, alıştım ömrümde

Sessizce ağlarım şimdi, anınca maziyi
Sen her zaman olduğu gibi
Yarım bırakıp gittin herşeyi
Yalnızlığa da alışacağım, geri kalan ömrümde…

08.06.2010

Yanmışım

Ateşinle kavruldum yandım bin kere
Gözümdeki yaşlar dönüştü sele
Sitemim var benim böyle kadere
Sevmişim sevmişim bir kere

Uzaklardasın duyuramam sana sesimi
Her an içimde hissederim nefesini
Sevdan yaktı kavurdu içimi
Unutmak mümkün mü sevdiğim seni

Hasretini her an acı ile çekerim
Çileli ömrüme hep isyan ederim
Sensiz günlerde her gün daha beterim
Sevmişim sevmişim bir kere seni

Uzaklardasın duyuramam sana sesimi
Her an içimde hissederim nefesini
Sevdan yaktı kavurdu içimi
Unutmak mümkün mü sevdiğim seni

yanan çınar
10.06.2010
Ömer Sabri Kurşun

Yalnızlığım…

              Yalnızlığımla boyadım
              Gecenin karanlığını
              Kaybolan umutlarımla verdim
              Yıldızlara rengini
              Sessiz çığlıklarımı
              Rüzgarlara yükledim
              Alıp götürdü her şeyimi
              Yalnız kaldım
              Karanlığında gecenin
              Ümitsizce bekler oldum
              Güneşin doğuşuyla gelecek sabahı…


                                                                                               

Sen gideli…

Senin gibi sevenim, elimden tutanım yok
Sıkı sıkı kollarla boynuma saranım yok
Omuzlarım boş kaldı elini koyanım yok
Sevenim, seveceğim kalmadı sen gideli

Ayak sesini duymaz, kapım çalınmaz oldu
Telefonum kapalı, bir kez açılmaz oldu
Yastığımız ikizdi, yetim ve öksüz oldu
Yatağımız örtülü, açmadım sen gideli

Kollarım açık kaldı, bomboş oldu kucağım
Gecekonduya döndü, gönül tahtım konağım
Son öptüğümden beri ıslanmadı dudağım
Açlığa zor dayandım, doyamadım sen gideli

Günden güne eridim, bir derman bulamadım
Hep seni arar oldum kimseye soramadım
Sanki dünyam yıkıldı ben sensiz yapamadım
Cansızlaştı bedenim yok oldum sen gideli…

Aşkı Bile Bile Sapladın Kalbime…

Ey hayat, sustu artık gönül dilim
Lal kesmiş anılarım
Yasa dışı soğuk buz tutmuş sevdamı içime
Taa derinlere akıtan sendin
Akla şimdi gecemin karanlığını
Dikenli sözcüklerimi kaldır lügatimden
Uçurumlar bile aşkı tutmaya çalışırken
Aşk yorgunu damarlarıma
Biraz daha ayrılık yükleme
Ey sevgilim, korkma gözlerime bakmaktan
Her bakışında, kendini biraz daha düşerken göreceksin
Bir nefeslik hıçkırığıma sakladım gözyaşımı
Bileklerimde pişmanlık kesiği usturalar
Yalnızlığı en sevdiğim renge boyamadım bu gece
Ey hayat, elimde yırtık bir aşk gidiyorum teslimiyete
Neden iyi gelmiyor zaman sızıma
Aşkı muaf ettim üç harfli hecelere
Katran karası gecelerime son darbeyi indirme
Yasaklanmış isimsiz bir masalın içindeydik seninle
Boynunu büktük bir kere mutluluğun
Kuşattığın kale aslında bir harabe
Ey sevgilim, sesinin yankılarını biriktirdim yüreğime
Avuçlarımda çoğalmaya çalıştığım hiçliğim
Ölüm yetmiyor artık bu bedenin zifirisine
Damarlarım kan sızdırıyordu sensizliğe
Firarlarına meydan vermeden
Susturamadım gözyaşlarımı
Kendi gözlerimde senin ölümünü seyrediyorken
Bırak yüreğimde gözlerinin son imzası kalsın
Ne de olsa sen bu yüreğin eşkiyasıydın
Aşkı bile bile sapladın kalbime…

çınara saplanan aşk
18.05.2010
Ömer Sabri Kurşun