
Günaydın sabrım, mavim, yaşama hevesim ve dostlarım…
Gün / aydın dedi…
Ve gün uyandı mahmurluğu üzerinden sıyırarak, tatlı bir tebessümle göründü ufuktan güneş, gökyüzü sabahın neşesini kattı yeryüzüne Günaydın dedi mavi boncuğun aydınlık yüzünde yaşayan insanlara.
Haydi, dostlarım tekrar gecenin aydınlık yüzünü görmek için dans edebilen bir yıldız doğurun gökyüzünde, gözlerinizi kapatın bir henüz bestelenmemiş bir müziğin ritmiyle dans edin onunla...
Mutsuzluğun ve kederin, küçük akvaryumlara hapsedilmiş bedenlerimize ve büyük okyanuslarda dolaşan yüreklerimize sahip olmalarına engel olmak için günün her anına sevgi katarak ve bunu dost yüreklerle paylaşarak güzel günlere dostlarla birlikte ulaşmak dileğiyle güvercinimin kanatlarında içi sevgi dolu ve sevgi kokan güllerle ‘GÜNAYDIN’larımı, yanında da şu küçücük şiiri yolladım. Tek tek dolaşacak sizleri, pencerenize, kapınıza, yüreklerinize bıraksın diye... Lütfen kabul buyurunuz…
Sevgimle her demde…
21.10.2001
Ömer Sabri Kurşun